Martýrium Vírginis,
tam in Simeónis prophetía
quam in ipsa domínicæ passiónis história
quam in ipsa domínicæ passiónis história
commendátur.
Pósitus est hic, ait sanctus senex de párvulo Iesu,
Pósitus est hic, ait sanctus senex de párvulo Iesu,
in signum cui contradicétur,
et tuam ipsíus ánimam, ad Maríam autem
dicébat,
pertransíbit gládius.
gládius
pertransívit.
Alióquin nónnisi eam pertránsiens, carnem Fílii penetráret.
Et quidem posteáquam emísit spíritum tuus ille Iesus,
ómnium quidem sed speciáliter tuus,
Alióquin nónnisi eam pertránsiens, carnem Fílii penetráret.
Et quidem posteáquam emísit spíritum tuus ille Iesus,
ómnium quidem sed speciáliter tuus,
ipsíus
plane non áttigit ánimam crudélis láncea quæ ipsíus,
nec mórtuo parcens cui
nocére non posset,
apéruit latus, sed tuam útique ánimam pertransívit.
Ipsíus nimírum ánima iam ibi non erat,
apéruit latus, sed tuam útique ánimam pertransívit.
Ipsíus nimírum ánima iam ibi non erat,
sed
tua plane nequíbat avélli.
Tuam ergo pertransívit ánimam vis dolóris,
ut plus quam mártyrem non immérito prædicémus,
in qua nimírum corpóreæ sensum passiónis
Tuam ergo pertransívit ánimam vis dolóris,
ut plus quam mártyrem non immérito prædicémus,
in qua nimírum corpóreæ sensum passiónis
excésserit compassiónis efféctus.
An non tibi plus quam gládius fuit sermo
ille,
revéra pertránsiens ánimam,
et pertíngens usque ad divisiónem ánimæ et spíritus:
et pertíngens usque ad divisiónem ánimæ et spíritus:
Múlier, ecce fílius tuus?
O commutatiónem!
O commutatiónem!
Ioánnes tibi pro Iesu tráditur,
servus pro Dómino, discípulus
pro Magístro,
fílius Zebedǽi pro Fílio Dei,
homo purus pro Deo vero.
Quómodo non tuam affectuosíssimam ánimam pertransíret
Quómodo non tuam affectuosíssimam ánimam pertransíret
hæc audítio,
quando et nostra, licet sáxea, licet férrea péctora,
sola recordátio scindit?
Non mirémini, fratres,
quod María martyr in
ánima fuísse dicátur.
Mirétur qui non memínerit audísse se Paulum
Mirétur qui non memínerit audísse se Paulum
inter máxima géntium crímina memorántem
quod sine affectióne fuíssent.
Longe id fuit a Maríæ viscéribus, longe sit et a sérvulis suis.
Sed forte quis dicat:
Longe id fuit a Maríæ viscéribus, longe sit et a sérvulis suis.
Numquid non eum
præscíerat moritúrum?
Et indubitánter.
Et indubitánter.
Numquid non sperábat
contínuo resurrectúrum?
Et fidénter.
Et fidénter.
Super hæc dóluit crucifíxum?
Et veheménter.
Alióquin, quisnam tu, frater, aut unde tibi hæc sapiéntia,
Alióquin, quisnam tu, frater, aut unde tibi hæc sapiéntia,
ut miréris plus Maríam compatiéntem
quam Maríæ Fílium patiéntem?
Ille étiam córpore mori pótuit,
Ille étiam córpore mori pótuit,
ista cómmori
corde non pótuit?
Fecit illud cáritas, qua maiórem nemo hábuit;
fecit et hoc cáritas, cui post illam símilis áltera non fuit.
Ex Sermónibus sancti Bernárdi abbátis, Sermo
in dom. infra oct. Assumptionis,
ad Officium lectionis in Memoria Beatae Mariae Virginis Perdolentis
fecit et hoc cáritas, cui post illam símilis áltera non fuit.
ad Officium lectionis in Memoria Beatae Mariae Virginis Perdolentis