FERIA II GLORIOSI

Sacramenti manifestatio

Finis legis Christus,
qui non minus abdúcat a lege quam ad spíritum próvehat.
In eo enim consummátio pósita est, 

iuxta quod legislátor ipse
conféctis ómnibus ac terminátis 

in spíritum lítteram tránstulit;
in seípso recapítulans ómnia, 

ac lege grátia vivens,
atque illa quidem subiugáta, 

hæc autem concínne coaptáta et iuncta,
non permíxtis confusísque 

quæ alteríus própria erant cum alteríus própriis, 

sed divíne ádmodum commutáto, 

si quid grave erat et servum et captívum, 

in id quod est leve et líberum, 

ut non simus iam sub eleméntis mundi in servitútem adácti, 

quemádmodum ait Apóstolus,
nec iugo servitútis lítteræ legis simus obnóxii.
 
Hæc enim Christi in nos beneficiórum summa est;
hæc sacraménti manifestátio, 

hæc natúræ exinanítio, 

Deus et homo, 

assumptíque hóminis deificátio.
Enimvéro ita et spléndidi et quam máxime conspícui Dei 

ad hómines advéntus, 

omníno étiam gáudii introductórium áliquid,
quo magnum in nos salútis donum procéderet, 

esse opórtuit.
 
Id porro præsens est celébritas, 

cui exórdium Deíparæ natívitas est;
conclúsio autem et términus, 

Verbi cum carne destináta compáctio.
Modo enim Virgo náscitur et lactátur et fíngitur
ac ómnium sæculórum regi Deo mater aptátur.
Quando étiam duplex nobis ex eo lucrum accésserit:
ea quidem próvehens ad veritátem,
ea autem a legáli in líttera servitúte ac conversatióne abdúcens.
Quo id modo, quave ratióne? 

Nimírum cedénte umbra advéntui lucis, 

gratiáque libertátem inferénte pro líttera:
quorum sollémnitas hæc confínium est,
figurálibus sýmbolis veritátem succedáneam iungens,
nováque vetéribus substítuens.

Omnia ergo creáta decántent tripudiéntque
ac áliquid diéi lætítiæ cóngruum cónferant.
Una hódie cæléstium terrestriúmque sit commúnis celébritas
simúlque agat festum 

quidquid in mundo et supra mundum coalitiónis est. 

Hódie enim ómnium Creatóris creátum delúbrum exstrúctum est 

ac creatúra, nova decentíque ratióne, 

novum Auctóri parátur hospítium.
 
Ex Oratiónibus sancti Andréæ Creténsis epíscopi,
ad Officium lectionis in Festum in Nativitate Beatae Mariae Virginis