-->

ORDINARIA FLORILEGII

Ad crucem Cum rosarii cruce osculata labia primo sibi signant signo crucis, deinde frontem et pectus, ad invocationem praesentis inter p...

FERIA V GAUDIOSI

 
Ave, grátia plena, Dóminus tecum.
Et quid sublímius esse queat hoc gáudio, o Virgo Mater?
Seu quid excelléntius esse possit hac grátia, 
quam tu sola divínitus sortíta es? 
Aut quid ea iucúndius ac splendídius excogitári potest?

Omnia distant a miráculo quod in te cérnitur, 
ómnia infra grátiam tuam iacent;
secúndas tenent ómnia vel probatíssima, 
et claritáte plane inferióre potiúntur.
Dóminus tecum; et quisnam tecum conténdere ausit?

Deus ex te; ecquis e vestígio tibi non cedat,
et non magis tibi primátum præcellentiámque gaudens tríbuat?
Proptérea, tuas præ creatúris ómnibus 
eminéntes prærogatívas íntuens, 
summis tibi pláusibus acclámo: 
Ave, grátia plena, Dóminus tecum.
Ex te enim gáudium non modo homínibus impertítum est,
sed supérnis quoque virtútibus tribúitur.

Vere benedícta tu in muliéribus,
quóniam Evæ maledictiónem in benedictiónem commutásti; 
quóniam Adam, qui prius iacébat exsecratióne percúlsus, 
ut per te benedicerétur, effecísti.

Vere benedícta tu in muliéribus
quóniam benedíctio Patris per te affúlsit homínibus, 
eósque a vétere maledícto liberávit.

Vere benedícta tu in muliéribus
quia per te progenitóres tui salútem invéniunt;
tu síquidem genitúra es Servatórem 
qui divínam ipsis salútem comparábit.

Vere benedícta tu in muliéribus
quóniam sine sémine eum protulísti fructum,
qui benedictiónem terrárum orbi elargítur,
ipsúmque a maledictióne spinas germinánte rédimit.

Vere benedícta tu in muliéribus
quia, múlier naturáli condicióne cum sis,
Dei tamen Génetrix reípsa fies.
Etenim si qui ex te nascitúrus est, secúndum veritátem, 
Deus est incarnátus, 
ipsa iure meritóque díceris Deípara, 
quippe quæ Deum veríssime paris.

Tu enim intra sinus tui claustrum Deum ipsum habes,
in te secúndum carnem immorántem, 
et ex te procedéntem véluti sponsum, 
et gáudium ómnibus comparántem, 
ac divínum univérsis lumen impertiéntem.

In te enim, o Virgo, 
tamquam in puríssimo nitentíque cælo,
Deus pósuit tabernáculum suum; 
et procédet ex te tamquam sponsus a thálamo;
ac ímitans cursum gigántis, in vita sua viam curret,
vivéntibus salutárem in cunctis futúram,  quæque,
a summis cælis usque ad summos cælos se proténdens,
ómnia divíno calóre atque una simul vivífico splendóre répleat.
 
Ex Oratiónibus sancti Sophrónii epíscopi,
ad Officium lectionis in Commune Beatae Mariae Virginis