Mérito ígitur virgíneæ integritáti
nihil corruptiónis íntulit partus salútis.
Virgo régia davídicæ stirpis elígitur,
quæ sacro gravidánda fetu divínam humanámque prolem
prius concíperet mente quam córpore.
Et ne supérni ignára consílii ad inusitátos pavéret efféctus
quod in ea operándum erat a Spíritu Sancto
Et ne supérni ignára consílii ad inusitátos pavéret efféctus
quod in ea operándum erat a Spíritu Sancto
collóquio discit angélico.
Nec damnum credit pudóris, Dei Génetrix mox futúra.
Cur enim de conceptiónis novitáte despéret
cui efficiéntia de Altíssimi virtúte promíttitur?
Confirmátur credéntis fides étiam præeúntis attestatióne miráculi,
Nec damnum credit pudóris, Dei Génetrix mox futúra.
Cur enim de conceptiónis novitáte despéret
cui efficiéntia de Altíssimi virtúte promíttitur?
Confirmátur credéntis fides étiam præeúntis attestatióne miráculi,
donatúrque Elísabeth inopináta fecúnditas,
ut qui concéptum déderat stérili,
datúrus non dubitarétur et vírgini.
Verbum ígitur Dei Deus, Fílius Dei,
Verbum ígitur Dei Deus, Fílius Dei,
qui in princípio erat apud Deum,
per quem facta sunt ómnia et sine quo factum est nihil,
propter liberándum ab ætérna morte hóminem,
per quem facta sunt ómnia et sine quo factum est nihil,
propter liberándum ab ætérna morte hóminem,
factus est homo;
ita se ad susceptiónem humilitátis nostræ
sine diminutióne suæ maiestátis inclínans,
ut manens quod erat assuménsque quod non erat,
veram servi formam ei formæ in qua Deo Patri est æquális uníret,
et tanto fœ́dere natúram utrámque conséreret,
ut nec inferiórem consúmeret glorificátio
ut manens quod erat assuménsque quod non erat,
veram servi formam ei formæ in qua Deo Patri est æquális uníret,
et tanto fœ́dere natúram utrámque conséreret,
nec superiórem minúeret assúmptio.
Salva ígitur proprietáte utriúsque substántiæ
Salva ígitur proprietáte utriúsque substántiæ
et in unam coeúnte persónam,
suscípitur a maiestáte humílitas,
a virtúte infírmitas,
ab æternitáte mortálitas;
et ad dependéndum nostræ condiciónis débitum,
natúra inviolábilis natúræ est uníta passíbili,
et ad dependéndum nostræ condiciónis débitum,
natúra inviolábilis natúræ est uníta passíbili,
Deúsque verus et homo verus,
in unitátem Dómini temperátur;
in unitátem Dómini temperátur;
ut quod nostris remédiis congruébat,
unus atque idem Dei hominúmque mediátor
et mori posset ex uno et resúrgere posset ex áltero.
Mérito ígitur virgíneæ integritáti
unus atque idem Dei hominúmque mediátor
et mori posset ex uno et resúrgere posset ex áltero.
Mérito ígitur virgíneæ integritáti
nihil corruptiónis íntulit partus salútis,
quia custódia fuit pudóris, edítio veritátis.
Talis ígitur, dilectíssimi,
quia custódia fuit pudóris, edítio veritátis.
Talis ígitur, dilectíssimi,
natívitas décuit Dei virtútem et Dei sapiéntiam Christum,
qua nobis et humanitáte congrúeret et divinitáte præcélleret.
Nisi enim esset Deus verus, non afférret remédium;
nisi esset homo verus, non præbéret exémplum.
Ab exsultántibus ergo ángelis, nascénte Dómino,
qua nobis et humanitáte congrúeret et divinitáte præcélleret.
Nisi enim esset Deus verus, non afférret remédium;
nisi esset homo verus, non præbéret exémplum.
Ab exsultántibus ergo ángelis, nascénte Dómino,
Glória in excélsis Deo cánitur,
et pax in terra bonæ voluntátis homínibus nuntiátur.
Vident enim cæléstem Ierúsalem
et pax in terra bonæ voluntátis homínibus nuntiátur.
Vident enim cæléstem Ierúsalem
ex ómnibus mundi géntibus fabricári;
de quo inenarrábili divínæ pietátis ópere,
de quo inenarrábili divínæ pietátis ópere,
quantum lætári debet humílitas hóminum,
cum tantum gáudeat sublímitas angelórum?
Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ, Sermo I in Nativitate Domini,
ad Officium lectionis in Memoria Beatae Mariae Virginis de Monte Carlo
cum tantum gáudeat sublímitas angelórum?
Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ, Sermo I in Nativitate Domini,
ad Officium lectionis in Memoria Beatae Mariae Virginis de Monte Carlo