O vere Dóminus tecum, cui dedit Dóminus
ut omnis natúra tantum tibi debéret secum.
Cælum, sídera, terra, flúmina, dies, nox
et
quæcúmque humánæ potestáti vel utilitáti sunt obnóxia
in amíssum decus sese
gratulántur, dómina,
per te quodámmodo resuscitáta,
per te quodámmodo resuscitáta,
et nova quadam
ineffábili grátia donáta.
Quasi enim ómnia mórtua erant,
cum amíssa
congénita dignitáte
favéndi dominátui vel úsibus Deum laudántium,
ad quod facta
erant;
obruebántur oppressióne,
et decolorabántur
abúsu idólis serviéntium,
propter quos facta non erant.
propter quos facta non erant.
Quasi vero éadem resuscitáta lætántur,
cum iam Deum confiténtium
cum iam Deum confiténtium
et dominátu
regúntur, et usu decorántur.
Nova autem et inæstimábili grátia quasi exsultavérunt,
Nova autem et inæstimábili grátia quasi exsultavérunt,
cum ipsum Deum, ipsum
creatórem suum,
non solum invisibíliter supra se illa regéntem sensérunt,
sed étiam visibíliter intra se eísdem uténdo
sed étiam visibíliter intra se eísdem uténdo
sanctificántem vidérunt.
Hæc tanta bona per benedíctum fructum
benedícti ventris benedíctæ Maríæ provenérunt.
Per plenitúdinem enim grátiæ tuæ,
et quæ in inférno erant, se lætántur liberáta;
et quæ supra mundum sunt, se gaudent restauráta.
Per eúndem quippe gloriósum Fílium gloriósæ virginitátis tuæ,
omnes iusti qui obiérunt ante vitálem eius mortem exsúltant
diruptióne captivitátis suæ,
et ángeli gratulántur
restitutióne semírutæ civitátis suæ.
O fémina plena et superpléna grátia,
de cuius plenitúdinis exundántia respérsa
sic
reviréscit omnis creatúra!
O Virgo benedícta et superbenedícta,
O Virgo benedícta et superbenedícta,
per
cuius benedictiónem benedícitur omnis natúra,
non solum creáta a Creatóre, sed
et Creátor a creatúra!
Deus Fílium suum,
quem solum de corde suo
æquálem sibi génitum,
tamquam seípsum diligébat, ipsum dedit Maríæ:
et ex María fecit sibi fílium non álium, sed eúndem;
ut naturáliter esset unus idémque commúnis
et ex María fecit sibi fílium non álium, sed eúndem;
ut naturáliter esset unus idémque commúnis
Fílius Dei et Maríæ.
Omnis natúra a Deo est creáta, et Deus ex María est natus.
Deus ómnia creávit, et María Deum génuit.
Deus qui ómnia fecit,
ipse se ex María fecit;
et sic ómnia quæ fécerat refécit.
et sic ómnia quæ fécerat refécit.
Qui pótuit ómnia de níhilo fácere
nóluit ea
violáta sine María refícere.
Deus ígitur est pater rerum creatárum
et
María mater rerum recreatárum.
Deus est Pater constitutiónis ómnium,
Deus est Pater constitutiónis ómnium,
et
María est mater restitutiónis ómnium.
Deus enim génuit illum per quem ómnia
sunt facta;
et María péperit illum per quem ómnia sunt salváta.
Deus génuit illum sine quo pénitus nihil est;
et María péperit illum sine quo omníno nihil bene est.
et María péperit illum per quem ómnia sunt salváta.
Deus génuit illum sine quo pénitus nihil est;
et María péperit illum sine quo omníno nihil bene est.
O vere Dóminus tecum, cui dedit Dóminus
ut omnis natúra tantum tibi debéret secum.
Ex Oratiónibus sancti Ansélmi epíscopi,
ad Officium lectionis in Conceptione Immaculata Beatae Mariae Virginis